Παρέα με τον Γιάννη Μακρόπουλο μιλήσαμε για το βιβλίο του ''Ξέρεις Ωραία να Σκοτώνεις''

Βιογραφικό σημείωμα συγγραφέως

O Γιάννης Μακρόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1991. Είναι απόφοιτος Πολιτικών Επιστήμων & Ιστορίας, Δραματικής Σχολής Ηθοποιών, και μεταπτυχιακού στην Επικοινωνία & Ρητορική των Μέσων. Εργάζεται στο θέατρο, τον κινηματογράφο & τον χώρο των πολιτιστικών εκδηλώσεων ως ηθοποιός, σκηνοθέτης, video producer & events consultant. Είναι δημιουργός 4 ταινιών μικρού μήκους με δεκάδες διακρίσεις διεθνώς – εκ των οποίων και βραβευμένα σενάρια. Είναι ιδρυτής & διευθυντής της Κινηματογραφικής Ολυμπιάδας Film Olympiad. Το «Ξέρεις Ωραία να Σκοτώνεις» είναι το πρώτο του βιβλίο – καθώς και το πρώτο ποιητικό βιβλίο στην Ελλάδα, εξ’ ολοκλήρου ηχογραφημένο με QR code διαθέσιμο στις σελίδες του. Είναι μια αφήγηση ποιητικής διάθεσης σε μορφή τρίπρακτης δομής. Είναι μια φράση που μπορεί να πει ο καθένας

Έχω τη χαρά να φιλοξενώ στο ιστολόγιό μου, τον Γιάννη Μακρόπουλο και την ποιητική του συλλογή με τίτλο ««Ξέρεις Ωραία να Σκοτώνεις»» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κυβέρτι.

Κύριε Μακρόπουλε, θέλω να σας καλωσορίσω στο ιστολόγιό μου.

Ας ξεκινήσουμε!

1.Τι σημαίνει για εσάς η «ποίηση» και πότε ξεκινήσατε να γράφετε;

Λυπάμαι που θα σας απογοητεύσω, αλλά δεν έχω ορισμό για την ποίηση. Στο φτωχό μου μυαλό αυτός αλλάζει σε κάθε “ποίημα” που διαβάζω ή βλέπω - λέω βλέπω, γιατί υπάρχουν και τα οπτικά “ποιήματα” όπως ένα ηλιοβασίλεμα, δύο όμορφα μάτια, ένα όμορφο μάτι. Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη του να ορίζουμε πράγματα, και είμαι μια κατ’ εξοχήν περίπτωση ανθρώπου που του αρέσουν οι ορισμοί, αλλά η ποίηση αποτελεί εξαίρεση νομίζω, αλλιώς αυτοακυρώνεται. Κείμενα “ποιητικής υφής” άρχισα να γράφω στην εφηβεία.

2.Τι στάθηκε αφορμή για να γράψετε ποίηση;

Δεν θα αναφέρω ονόματα και διευθύνσεις. Αυτά τα πρώτα κείμενα, προέκυψαν από το γεγονός πως τα “σ’ αγαπώ” ή τα “θέλω να πεθάνω” που έφηβος δεν μπορούσα να πω παθιασμένα σκίζοντας τα ρούχα και την σάρκα μου, έπρεπε να ειπωθούν με κάποιον τρόπο τέλος πάντων. Το βιβλίο, γράφτηκε με ένα κράμα αυτών των κειμένων και άλλων που στα επόμενα 15 χρόνια, άρχισαν να προκύπτουν. Για πολλά, αφορμή ή έμπνευση ήταν συνήθως παραμύθια ή διηγήσεις ή σκέψεις που θέλανε αρκετές σύντροφοι μου να τους λέω ή διαβάζω το βράδυ πριν κοιμηθούν, σαν νανούρισμα. Έχω βαθιά ευγνωμοσύνη για όλες τους.

3.Γιατί δώσατε τον συγκεκριμένο τίτλο στο βιβλίο σας;

Προκύπτει από ένα ομώνυμο μου “ποίημα” αν έτσι θέλετε να το ορίσουμε. Το συγκεκριμένο αποτέλεσε και έμπνευση για την τρίπρακτη δομή του βιβλίου με τα “Ξέρεις”, τα “Ωραία” και τα “Σκοτώνεις”. Αυτή ήταν μια επαρκής δικαιολογία για να συνθέσω το βιβλίο μέσα από εκατοντάδες σελίδες που είχα γράψει μέσα στα χρόνια. Έτσι, η εκδότριά μου για της οποίας την εκτίμηση και αγάπη είμαι επίσης ευγνώμων, δηλώνει ότι το βιβλίο είναι ένα βιβλίο ποίησης. Εγώ που δεν έχω ούτε κατά διάνοια το θράσος του να συστήνομαι “ποιητής”, αλλά είμαι εργαζόμενος στο θέατρο και τον κινηματογράφο, μπορώ μέσα μου να λέω ότι το βιβλίο είναι ένας τρίπρακτος διάλογος με ένα βουβό πρόσωπο. Ξεκινάει με την φράση “Ξέρεις Ωραία να Σκοτώνεις” και τελειώνει με την φράση “Συγχώρεσε λοιπόν τον θαυμασμό μου”. Τώρα, ο τίτλος στο “ποίημα”, προκύπτει από την βαθιά μου πεποίθηση ότι υπάρχει ένας πάνδημος φόβος για τον πηγαίο έρωτα που μας ξεγυμνώνει και για το οποίον αυτοθυσιαζόμαστε. Είμαστε σε μια εποχή απόρριψης του ρομαντισμού, σε μια εποχή τελειοποίησης του να κρυβόμαστε κυνικά πίσω από το δάχτυλο μας (κυριολεκτικό πλέον αφού αυτό καθορίζει τις δράσεις του άβαταρ που μας εκπροσωπεί στο κινητό μας). Αυτή η χειρότερη πανδημία από όλες, είναι ένας βέβαιος θάνατος για τον οποίο ίσως το μόνο φάρμακο είναι να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. “Ξέρεις Ωραία να Σκοτώνεις” λοιπόν, και άμα πιάσει έπιασε.  Γενικότερα θεωρώ ότι το βιβλίο αυτό, στην ελάχιστη περίπτωση, μπορεί να είναι ένα Κάμα Σούτρα συναισθημάτων - εύχομαι καλή επιτυχία λοιπόν σε όποιους έχουν ορέξεις να το δοκιμάσουν.

4. Υπάρχει κάποιο ποίημα που να το ξεχωρίζετε σε σύγκριση με τα υπόλοιπα;

Δικό μου κείμενο; Όχι - ή τέλος πάντων ανάλογα το θέμα της συζήτησης.

5.Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Δεν διάβαζα μικρός εικονογραφημένα βιβλία. Τις εικόνες τις έκανα μόνος μου. Πήγα λοιπόν κατευθείαν στα βιβλία που είχαν 200 σελίδες και ούτε μια εικόνα. Νομίζω ότι πρώτο από αυτά ήταν η μία έκδοση του “Ρομπέν των Δασών” ή μια ανθολογία με αρχαιοελληνικούς μύθους.

6.Τι είδους βιβλία σας αρέσει να διαβάζετε;

Τελευταία χρόνια, διαβάζω κυρίως βιβλία σχετικά με το επάγγελμα μου και την αδιάκοπη έρευνα σε αυτό. Η εξαίρεση και απόδραση λοιπόν είναι συχνά στα βιβλία ποίησης, καθώς χωρίς κόπο και ενοχή μπορώ να διαβάσω μερικές σελίδες με αρχή, μέση και τέλος τώρα και μερικές αύριο. Γι’ αυτό και θεωρώ πως μπορεί να είναι το λογοτεχνικό είδος του μέλλοντος, αφού η περιορισμένη έκταση ενός ποιήματος ταιριάζει με τους ρυθμούς μας, όπως αυτοί διαμορφώνονται.

7.Θα υπάρξει και επόμενο βιβλίο;

Αν ο αναγνώστης ή αναγνώστρια που διαβάζει τώρα αυτές τις λέξεις, παραγγείλει τώρα το βιβλίο και στείλει προσωπικό μήνυμα με κάποιο “ποίημα” που ξεχώρισε, ίσως θα υπάρξει και επόμενο βιβλίο.

8.Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σας φόβος;

Οι ανεκπλήρωτες και ανεκμετάλλευτες δυνατότητες. Όπως για παράδειγμα ότι ο αναγνώστης ή αναγνώστρια, δεν άρπαξε την ευκαιρία που μόλις ανέφερα παραπάνω. Πέραν του αστείου όμως, όντως, οι χαμένες ευκαιρίες, τα ρίσκα και οι θυσίες που δεν τολμούνται, η δυναμική που παραμένει δυναμική μέχρι να σβήσει εν τέλει στον παγωμένο βάλτο παθητικών και δειλών συμπεριφορών, με φοβίζει - και στους άλλους και σε εμένα. Το “Ξέρεις Ωραία να Σκοτώνεις” νομίζω υπό αυτό το πρίσμα, είναι μια κραυγή αγωνίας, ένα πιθανό εγχειρίδιο (είτε ως βιβλίο, είτε ως μαχαίρι), ώστε να μην εκπληρωθεί αυτός ο φόβος σε κανέναν αναγνώστη.

9.Με ποιον τρόπο μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί σας οι αναγνώστες;

Μέσω instagram, στο @ioannismakro. Εκεί βέβαια θα υποκριθούμε ότι επικοινωνούμε ή θα κανονίσουμε να βγούμε για ένα ποτό ή να βρεθούμε σε μια παράσταση επικοινωνώντας πραγματικά. Μπορούν επίσης να έρθουν στο θέατρο “Φούρνος” που από 22 Ιανουαρίου έχω πρεμιέρα με την παράσταση “Ερωτικό Μανιφέστο” - άκρως σχετική με τα όσα λέμε έως τώρα.

10. Μία ευχή για τα Χριστούγεννα που θα θέλατε να πραγματοποιηθεί;

Να ξέρετε ωραία να σκοτώνετε και να ξέρετε ωραία να πεθαίνετε.

Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας και για την υπέροχη συνέντευξη! Καλοτάξιδα τα βιβλία σας και καλές συγγραφικές δημιουργίες!