Παρέα με τη Σοφία Τουτσίδου

Η Σοφία Τουτσίδου είναι εκπαιδευτικός. Γεννήθηκε στη Φλώρινα και τελείωσε την Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης. Έφυγε με απόσπαση στη Γερμανία, όπου ζει μέχρι και σήμερα. Ξεκίνησε γράφοντας ποιήματα και θεατρικά για τις ανάγκες των σχολικών εκδηλώσεων. Έγραψε και εικονογράφησε δυο παραμύθια για παιδιά προσχολικής ηλικίας ΄΄Το βατραχάκι΄΄ και ΄΄Οι περιπέτειες του Λευκαδερού΄΄ που εκδόθηκαν από τις εκδόσεις Beismedia στη Γερμανία. Στην Ελλάδα εκδόθηκαν δυο βιβλία παιδικής λογοτεχνίας ΄΄Το άσπρο συννεφάκι με τα κόκκινα μαγουλάκια΄΄ από τις εκδόσεις Ανάτυπο, το οποίο έχει κυκλοφορήσει και στα γερμανικά και ΄΄Ρούλης ο Χταποδούλης΄΄ από τις εκδόσεις Γράφημα. Από τις εκδόσεις Γράφημα κυκλοφορεί και το κοινωνικό της διήγημα με τίτλο ΄΄Νιάτα χαμένα στην άμμο΄΄ και για το οποίο θα συζητήσουμε εκτενέστερα στην συνέντευξη.

Κυρία Σοφία μου, θέλω να σας καλωσορίσω στο blog μου. Ξεκινάμε, λοιπόν.

1.Τι σημαίνει για εσάς  ΄΄συγγραφή΄΄ και πότε ξεκινήσατε να γράφετε;

H συγγραφή για μένα είναι μια τέχνη όπως για παράδειγμα η ζωγραφική. Όπως ο ζωγράφος πινελιά με πινελιά, χρώμα με χρώμα αποτυπώνει στον καμβά το έργο του, έτσι και στη συγγραφή  ο συγγραφέας λέξη με λέξη αποτυπώνει στο χαρτί τα συναισθήματά του, τη φαντασία του, τις σκέψεις του, τις ιδέες του, τις γνώσεις, την ευαισθησία του, προσπαθώντας να ολοκληρώσει ένα έργο του. Βέβαια η συγγραφή δεν είναι κάτι τόσο απλό. Χρειάζεται χρόνο, υπομονή, επεξεργασία, επιμέλεια μέχρι ένα βιβλίο να φτάσει στα χέρια του αναγνώστη.

 Ξεκίνησα να γράφω όταν πριν πολλά χρόνια ήρθα με απόσπαση στη Γερμανία. Στην αρχή ήταν ποιήματα και μικρά θεατρικά έργα για τις ανάγκες του σχολείου. Μετά άρχισα να γράφω παιδικά βιβλία. Η μούσα μου για τα παιδικά,  ομολογώ πως ήταν οι μικροί μαθητές μου και τα εγγόνια μου.

2.Θέλετε να μας δώσετε μια μικρή γεύση για την ιστορία που εκτυλίσσεται στο βιβλίο σας, με τίτλο ΄΄Νιάτα χαμένα στην άμμο΄΄;

 Η ιστορία αυτού του βιβλίου έχει τρεις πρωταγωνιστές. Είναι τρεις φίλοι ο Γιάννης, που για κάποιον λόγο η παρέα του του έδωσε το όνομα Τζόνι, ο Χρήστος ο κολλητός του, η Ελένη φίλη στην αρχή, μα αγαπημένη του στην συνέχεια. Αυτό που ήθελα να δώσω σε αυτό το διήγημα είναι αυτά που απασχολούν τους νέους στην εφηβεία, δηλαδή ο έρωτας, η αγάπη στο ποδόσφαιρο, η οπαδική βία, η μεγάλη γάγγραινα των ναρκωτικών και πόσο εύκολα μπορεί κάποιος να κυλίσει σε αυτά.

3.Τι στάθηκε αφορμή για να γράψετε το συγκεκριμένο διήγημα;

 Εδώ θα σας διηγηθώ μια ιστορία. Σαν δασκάλα  δούλεψα στη Γερμανία σε διάφορα σχολεία που ήταν μακριά από το σπίτι μου και έπρεπε να ταξιδεύω με το τρένο. Μια μέρα λοιπόν σε έναν σταθμό του τρένου με  πλησίασε ένας νεαρός, ρακένδυτος και μου ζήτησε στα γερμανικά, χρήματα για να πάρει κάτι να φάει. Του απάντησα ότι δεν έχω χρήματα μαζί μου, αλλά αν θέλει έχω κάτι για να φάει. Του έδωσα ένα τάπερ με ένα τοστ και μία μπανάνα. Τα πήρε και μου απάντησε ευχαριστώ στα ελληνικά και αμέσως Danke στα γερμανικά. Είσαι Έλληνας, τον ρώτησα. Κούνησε το κεφάλι καταφατικά και συνέχισε να τρώει λαίμαργα. Σαν μάνα που ήμουν αισθάνθηκα έναν πόνο στην καρδιά μου και τον ρώτησα «γιατί παιδί μου έφτασες σε αυτό το σημείο;» και μου έδωσε αυτήν την απάντηση « μπήκα σε κινούμενη άμμο και όσο κουνάω τα χέρια μου μπαίνω πιο μέσα». «τί εννοείς , δεν καταλαβαίνω» του είπα. Μου απάντησε μονολεκτικά «ναρκωτικά». Την ώρα εκείνη ήρθε το τρένο και  έπρεπε να φύγω. Του έδωσα ένα χαρτάκι με το νούμερο μιας κοινωνικής λειτουργού της περιοχής μας και τον παρακάλεσα να επικοινωνήσει μαζί της. Έφυγα αλλά σε όλη τη διαδρομή τον σκεφτόμουν και έτσι γεννήθηκε ο τίτλος «Νιάτα χαμένα στην άμμο» και η ιδέα γι’ αυτό το βιβλίο.

4.Ποιο μήνυμα θέλει να περάσει στον αναγνώστη η ιστορία του Γιάννη- Τζόνι;

Ότι η ζωή είναι στιγμές, άλλες χαρούμενες, ευτυχισμένες και άλλες γεμάτες πόνο. Πρέπει να αγωνιζόμαστε πάντα ..να μην το βάζουμε κάτω. Να πολεμάμε τα φαντάσματα που κουβαλάμε μέσα μας και με όπλο την ελπίδα και την αγάπη να συνεχίζουμε.

5.Γιατί δώσατε τον συγκεκριμένο τίτλο στο βιβλίο σας;

 Νομίζω απάντησα παραπάνω.

6.Τι βαθμό δυσκολίας αντιμετωπίσατε στην περιγραφή κάποιων τραγικών καταστάσεων που βίωσε ο ήρωάς σας; Πώς νιώθατε εκείνη τη στιγμή;

 Η αλήθεια είναι ότι στις σκηνές αυτές ήταν σαν να ήμουν κι εγώ μέσα στο βιβλίο και πονούσα μαζί του, γιατί στην οικογένεια ζήσαμε την απώλεια νέου μέλους της, όχι βέβαια όπως οι απώλειες του Τζόνι, όμως ο πόνος είναι το ίδιο δυνατός! Και σήμερα όταν ξαναδιαβάζω το βιβλίο στις σκηνές εκείνες ένας κόμπος μου κλείνει το λαιμό!

7.Με ποιον χαρακτήρα του έργου ήρθατε πιο κοντά;

Με τον Τζόνι φυσικά! Αυτός ο χαρακτήρας είμαι εγώ, είναι μια εικόνα σε εισαγωγικά του εαυτού μου.

8.Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Σαν παιδί στο χωριό που μεγάλωσα δεν είχαμε τη δυνατότητα να έχουμε βιβλία πέρα από τα σχολικά. Στο Γυμνάσιο διάβασα το πρώτο μου βιβλίο και ήταν της Πηνελόπη Δέλτα  «Τα μυστικά του Βάλτου».

9.Τι είδους βιβλία σας αρέσει να διαβάζετε;

Διαβάζω όλα τα είδη βιβλίων, μου αρέσει το διάβασμα και δεν υπάρχει κάποιο είδος που να μου αρέσει περισσότερο. Εκείνο όμως που δε μου αρέσει και με κουράζει πολύ είναι τα ιστορικά με πολλές ημερομηνίες …

10. Θα υπάρξει και επόμενο βιβλίο;

Ναι, είναι έτοιμα δύο παιδικά και ένα μυθιστόρημα που το έχω δώσει για επιμέλεια. Πότε όμως και ποιο θα εκδοθεί πρώτο,  εξαρτάται από τον εκδοτικό οίκο.

11. Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σας φόβος;

Δεν μπορώ να πω πως έχω κάποιο φόβο, απλά αγωνία για το αν κατάφερα να δώσω στον αναγνώστη αυτά που ήθελα, αν τον άγγιξα με τα γραφόμενά μου. Θα ήμουν πολύ ευτυχισμένη αν κάποιος που άρχισε να διαβάζει το βιβλίο μου έφτασε μέχρι το τέλος και αφού διάβασε το τέλος θα ήθελε να διαβάσει και κάποιο επόμενό μου!!!

12.Με ποιον τρόπο μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί σας οι αναγνώστες;

Στη σελίδα μου στο Instagram και στο Facebook.

13.Ένα μήνυμα που θα θέλατε να στείλετε στους αναγνώστες…

Πρώτα από όλα θα ήθελα να σας ευχαριστήσω που μου δώσατε την ευκαιρία να μιλήσω για μένα και το βιβλίο μου και στους αναγνώστες θέλω να ευχηθώ υγεία και να διαβάζουν βιβλία γιατί…. με ένα βιβλίο ακόμα κι αν είμαι μόνος δεν αισθάνομαι ποτέ μοναξιά!!

Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας και για την υπέροχη συνέντευξη, κυρία Σοφία μου! Καλοτάξιδα τα βιβλία σας και καλές συγγραφικές δημιουργίες.